Sunday, March 04, 2007

എന്‍റെ സ്നേഹ പ്രപഞ്ചം

ഇടമുറിയാതെ പാടുന്നോരെന്‍ മനസ്സും
നിരനിരയായ്‌ പെയ്തൊഴിയുന്നോരാ നിന്‍ സ്നേഹ മുകുളങ്ങളും
കറയറ്റ സ്നേഹ വല്ലരികളാം നിന്റെ സ്നേഹോല്‌പനങ്ങളും
എന്നിലലിയുന്ന കന്മദങ്ങളാം കാക്കോത്തികള്‍ മാത്രമല്ലെ!!

ശാന്തമായ്‌ പരക്കുന്ന സ്വച്ഛതകളില്‍ നാം അലിയുന്നു
അറിയാതെഅലിയുന്നു ഞാനിവിടെ ഉരുകുന്നു ഞാനിപ്പൊഴും
തിരയുന്നു നിന്നിലാ സ്നേഹ പ്രപഞ്ചത്തെ
ഓര്‍മ്മയിലെന്നും സ്നേഹ നിലാവാണു നീയെന്‍റെ

സ്പന്ദനമറിയുന്ന കൂട്ടുകാരന്‍

നിന്‍റെയുള്ളുകളില്‍ ഞാനിന്നും അകലെയാണെങ്കിലും
കാതോര്‍ക്കുന്നാ നിഷ്കളംങ്കമാം പുഞ്ചിരിയെ
മറക്കാതെയിരിക്കണേ ആ സ്നേഹ പുഷ്പങ്ങളെ
ആരുമറിയാതെനിക്കേകുവാന്‍ നീ സഖേ
ജന്മങ്ങളോരോന്നിലും വാവിട്ടു കെണീഴുന്നു
പിരിയാതിരിയ്ക്കട്ടെ വരും ജന്മങ്ങളോരോന്നിലും
ഇട നാഴികളില്‍ മരച്ചുവട്ടില്‍ സോപാനങ്ങളില്
തിരഞ്ഞു ഞാനാ നമ്മുടെ സൌഹൃദ സല്ലാപങ്ങളെ
പിന്നെ നീ സമ്മാനമായ്‌ തന്ന ശ്രേഷ്ടമാം സൌഹൃദത്തെ
സ്മൃതിയുടെ വളപ്പില്‍ നിന്റ്റെ ഹൃദയ വീണകളിലൂടെ
ഞാന്‍ ഒന്നൊഴുകാന്‍ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ
നിന്‍റെനിബന്ധനകളില്‍ഞാനില്ലാതെയുമായി
ഇടയ്ക്കു നാം ഒരു സ്വപ്നമായ്‌ മാറിപൊല്‍
പ്രകൃതിയുടെമടിയിലൊരു തുഷാരമായി വീണുടഞ്ഞു പോയി
പിന്നെ ആദിയില്‍ ലയിച്ചുവത്രെ ഞാന്‍
ഉണര്‍ന്നു ഞാനൊരു നേര്‍ത്ത മഴയുടെമാറില്‍
ഒടുവിലെന്‍ സാമ്രാജ്ജ്യ മണഞ്ഞു ഞാനെന്‍റെ
അന്തപുരത്തിന്റെ വാതായനങ്ങളില്‍ നിന്നെ തിരഞ്ഞു
പക്ഷെ നിന്നെ മാത്രം കണ്ടീല ഹൊ!! കഷ്ടം
തുറന്നു ഞാനെന്‍റെ ജാലകങ്ങള്‍ കഴ്ച കളുടെ
കാവ്യ ജാലകങ്ങള്‍, പരിഭവിച്ചു കരഞ്ഞു എങ്കിലും
കണ്ടീല ഞാനെന്‍റെ സതീര്‍ത്ഥ്യനാം കൂട്ടുകാരനെ

3 comments:

Anonymous said...

സ്മൃതിയുടെ വളപ്പില്‍ നിന്റെ ഹൃദയ വീണകളിലൂടെ
ഞാന്‍ ഒന്നൊഴുകാന്‍ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ
നിന്‍റെനിബന്ധനകളില്‍ഞാനില്ലാതെയുമായി
ഇടയ്ക്കു നാം ഒരു സ്വപ്നമായ്‌ മാറിപൊല്‍
പ്രകൃതിയുടെമടിയിലൊരു തുഷാരമായി വീണുടഞ്ഞു പൊയി

വിചാരം said...

നല്ല കവിത .. വീണ്ടും വരാം
നല്ല ഒഴുക്കുള്ള ഭാഷ

Anonymous said...

സ്മൃതിയുടെ വളപ്പില്‍ നിന്റെ ഹൃദയ വീണകളിലൂടെ
ഞാന്‍ ഒന്നൊഴുകാന്‍ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ
നിന്‍റെനിബന്ധനകളില്‍ഞാനില്ലാതെയുമായി
ഇടയ്ക്കു നാം ഒരു സ്വപ്നമായ്‌ മാറിപൊല്‍
പ്രകൃതിയുടെമടിയിലൊരു തുഷാരമായി വീണുടഞ്ഞു പൊയി